Georg Friedrich Deinlein (GND 101622333)

Aus Personenlexika
Wechseln zu: Navigation, Suche


Daten
Nachname Deinlein
Vorname Georg Friedrich
GND 101622333
( DNB )
Wirkungsgebiet Wissenschaft


Georg Friedrich Deinlein in der BSB

DEINLEIN (Georg Friedrich) Doktor und Professor der Rechte zu Altdorf; daselbst, wo sein Vater Johann Ulrich Bürgermeister war, am 18. Dezember 1969 gebohren. Er. trat im Jahr 1711 in seiner Vaterstadt die akademischen Studien an, und Schwarz, Müller, Köhler, Spiz, Hildebrand, Karl Moritz Hoffmann, Joh. Wilh. Baier, und Rink waren seine Lehrer und Freunde. Im J. 1714 wurde er Magister. Im J. 1716 gieng er nach Halle, und setzte unter Thomasius, Böhmer, und Gundlingen das Studium der Rechte fort. Nach einer Reise nach Wien, und durch mehrere Provinzen Teutschlandes: kam er am Ende des J. 1718 nach Altdorf zurück, und promovirte 1719 in Doctorem juris, von welcher Zeit an er auch als Privatdocent das Natur- bürgerliche- Kirchen- und Lehnrecht las, bis ihm im J. 1730 die außerordentliche Professors- und Assessors Stelle an der Juristenfakultät übertragen ward. Im J. 1731 wurde er ordentl. Professor der Rechte, und zugleich Professor der Logik. Im Jahre 1738 wurde er Professor der Institutionen, 1740 Professor der Pandekten, und zugleich Reichsstadt Nürnbergischer Consulent, 1744 Professor des Codex und kanonischen Rechts, und Senior der Juristenfakultät. Die teutsche Gesellschaft zu Leipzig nahm ihn zum Ehrenmitglied auf, und er erhielt seiner Einsichten und Verdienste wegen mehrerer Vokationen nach Helmstädt, Gießen, und Erlangen, blieb aber zu Altdorf, wo er an der Universität zweymal Rektor, und sechsmal Dekan der Juristenfakultät war, und wo er am 11. Mai 1757 starb. Seine Schriften:

Vergl. Programma ad celebritatem funeris G. F. Deinlini. Fol. Altd. 1757. Wills Lebensgeschichte Deinleins an der Leichenpredigt von Dietelmair. 1757. Wills und Nopitsch Nürnberg. Gel. Lexikon B. I. S. 238--241. u. B. V. S. 201--204. Mosers Lexikon der jetztleb. Rechtsgel. S. 48. Allerneuste Nachr. von jurist. Büchern B. II. S. 30--34. Weidlichs Gesch. der jetztleb. Rechtsgelehrten Th. I. S. 181--185. Weidlichs zuverläßige Nachrichten Th. I. S. 259--267. u. Th. IV. S. 365--370. Strodtmanns neues gel. Europa Th. XIV. S. 337--364. Adelungs Fortsetz. von Jöchers Gel. Lexikon B. II. S. 648. Zeulleri vitae Professorum juris Altdorf. B. III. S. 87--97. Meusels Lexikon verstorbener Schriftsteller B. II. S. 303--306. Ladvocats Handwörterbuch B. VII. S. 513.

  1. 1. Diss. inaug. de pedantismo didactico Pythagorae ratione silentii. 4. Altd. 1714.
  2. 2. Quaestio, an et quatenus cives ad arma pro republica capienda cogi possint? ex legibus naturae illustrata. ib. 1719.
  3. 3. Diss. inaug. Servitus in servitute, sive dispositio legis 15. §. ult. Dig. de usufructu cet. ex iure civili romano explicata. ib.
  4. 4. D. de transitu hypothecae tacitac in bonis tutoris ad haeredes pupilli. 4. ibid. 1724.
  5. 5. De ordine quorundam creditorum peculiari in concursu, ex statut. Hamburg. part. 2. tit. 5. ib. 1726.
  6. 6. Progr. de D. Luthero in exterminando jure canonico frustra laborante. ib. 1730.
  7. 7. Diss. de singulari custodiendorum ignium cura et inspectione, speciatim Von der Feuerschau. 1731.
  8. 8. De praestationibus gallinariis sive Hühner-Zinsen. 1731. Neue Aufl. 1743.
  9. 9. De vidua vasalli ab usufructuaria cautione intuitu dotalitii immuni. 1735.
  10. 10. Diss. legem faicidiam ad legata piae causae pertinere. 1737.
  11. 11. De licita jurisjurandi indicialis delatione super facto illicito etc. 1739.
  12. 12. Observationes juris miscellae, Caput primum de servitutibus in haereditatis petitionem venientibus, occasione 1. et 18. et ult. et 1. 19. §. 3. D. de haered. petit. Altd. 4. 1740. Caput II. de exclusione Fisci a successione in feuda mere hereditaria. ib. 1741. Cap. III. de regali jure erigendi typographias. ib. 1741.
  13. 13. De jure primariarum precum imperatrici augustae competente. 4. ib. 1743.
  14. 14. De jure statutario illustris reipublicae angustanae in genere, et speciatim de eo, quod ibi justum est circa obsignationes. 4. ib. 1743. Recusa in Wegelini thesauro rer. Suevic. B. 4. n. 5.
  15. 15. Observat. jur. miscell. cap. 4. de dubiis quibusdam in successione ab intestato collateralium in capita sec. reg. So viel Mund, so viel Pfund. 1743.
  16. 16.* Rechtliches Gutachten in Sachen G. V. Greynleins contra Marx Kugler, wegen der in seinem Gasthaus entfremdeten Waaren u. Gelder. Fol. 1744.
  17. 17. Diss. observat. jur. miscell. cap. 5. de mutuo dissensu sponsalitio absque consistorii cognitione et auctoritate valido, atque efficaci. 4. Alt. 1746.
  18. 18. Exercitationum, quibus instit. Justin. illustrantur, specimen 21. de obligat. quae quasi ex delict. nasc. et de actionibus. ib. eod.
  19. 19. De triplici remedio salutari calumniosis ac temerariis litibus praecavendis peculiariter praescripto in recensioribus ordinationibus processualibus palatino-Solisbacensis. ib. eod.
  20. 20. Diss. de testamento irati valido. ib. 1747.
  21. 21. De primo apud hastam licitatore post acceptatum secundum statim liberato, unacum thesibus ex vario jure depromptis. ib. 1748.
  22. 22. D. de vera indole Velleiani ad uxorem mercatricem pro marito mercatore intercedentem adplicata. 1751.
  23. 23. De remedio revisionis et transmissionis actorum in causis appellabilibus non excluso. 1752.
  24. 24. Oratio de insignibus beneficiis felicitatibus commodisque in eas civitates et oppida, in quibus musae sedem constituunt, largiter redundantibus, habita cum consulatum acad. a. 1749 secundum susciperet. Diese Rede Deinlein’s ließ Prof. Will nach seinem Tode drucken.
  25. 25. Mehrere Aufsätze in den Actis Franconicis, dann in den nützl. und auserlesenen Arbeiten der Gelehrten im Reich, und mehrere Gedichte. [1]
  26. 26. Tempora legalia ex statutis Hamburgensibus praecipua et singularia. 1726.
  27. 27. De causis expensarum litis victori a victo non refundendarum sed compensandarum. 1731.
  28. 28. De liberis, ob deficientem in parentibus benedictionem sacerdotalem non legitimis, seu von Bratkindern. 1731.
  29. 29. De iure usufructuario parochi in parochialibus bonis, speciatim sylvis, vulgo Pfarrhölzern. 1733.
  30. 30. De testamento coram parocho et duobus testibus, occas. cap. 10. de testam. 4. 1734.
  31. 31. De jurejurando Gibconitis praestito, ad Jos. G. Göttingae. 1737.
  32. 32. De jure et reservato imperatoris commissarios mittendi ad actum electionis ecclesiasticorum S. R. G. J. principum et praesulum. 1738.
  33. 33. De jure vicariorum imp. cognoscendi de causis feudorum imp. regalium. 1738.
  34. 34. De debitore pecunias pupillares tuto solvente. 1742.
  35. 35. Observationes quaedam de jure mariti in acquaestum uxoris per operas artificiales. 1742.
  36. 36. De probatione vitae. 1743.
  37. 37. De vero genere contractus ex permutatione et emtione aequaliter mixti. 1744.
  38. 38. De conductore in locatorem juste retorquentem paroemiam Kauf bricht Miethe. 1745.
  39. 39. De vera indole testamenti conjugum reciproci secundum jura germ. et speciatim statuta Hamburgensia. 1746.
  40. 40. De jure retentionis fructuum beneficii ecclesiastici. 1747.
  41. 41. De Medico inter sententias medico -- legales discrepantes arbitro tertio, germanice Obmann. 1751.
  42. 42. De foemina ex antiquitatibus legibus que germanicis et praesertim Lubecensibus. 1756.
Vorheriger
Vorheriger
Eintrag
Seite 92 Seite 93 Seite 94 Nächster
Nächster
Eintrag


Fußnoten

  1. Folgende Disputationen hat er unter fremden Nahmen verfertigt: