Johann Rudolph Kiesling (GND 10030186X)

Aus Personenlexika
Wechseln zu: Navigation, Suche


Daten
Nachname Kiesling
Vorname Johann Rudolph
GND 10030186X
( DNB )
Wirkungsgebiet Wissenschaft, Religion


Johann Rudolph Kiesling in der BSB

KIESLING (Johann Rudolph) Professor zu Erlangen. Er stammte aus einem alten und ansehnlichen Geschlechte, und seine Vorfahren waren von Kaiser Rudolph II. und von Casimir König in Pohlen, in den Reichs- und Pohlnischen Adelstand erhoben worden, wovon die Familie noch jetzt die Urkunden in Handen hat. Er wurde zu Erfurt, wo sein Vater Professor der Theologie und Prediger an der Kaufmannskirche war, am 21. Oktober 1706 gebohren, studirte zu Grimma, zu Wittenberg, wo er Magister wurde, und zu Leipzig, erhielt in letzterer Stadt im Jahr 1731 die Vesperpredigers-Stelle der Paulinerkirche, und verwaltete, nach vereitelter Aussicht, Hofprediger des Herzogs von Gotha zu werden, in Torgau das Superintendentenamt seines alten Vaters. Im J. 1735 erhielt er die Pfarrey Bergwitz, 1738 aber das vierte Diakonat der Stadtkirche in Wittenberg, wo er zugleich an der Universität exegetische und homiletische Vorlesungen zu halten anfieng. Im J. 1739 erwarb er sich durch eine Disputation unter Abicht das Baccalaureat der Theologie, ward 1740 zum außerordentlichen Professor der biblischen Philologie auf der Universität zu Leipzig ernannt, disputirte 1744 als Lizentiat der Theologie, 1746 aber als wirklicher Doktor, ward kurz darauf ordentlicher Professor der biblischen Grundsprachen, und 1751 ordentlicher Professor der Theologie. Die Unruhen des siebenjährigen Krieges bewogen ihn, den Ruf als dritter ordentlicher Professor der Theologie an der Universität Erlangen zu Anfang des Jahres 1762 anzunehmen. Daselbst wurde ihm 1765 die zweyte Professur, und die Pfarrey in der Altstadt zu Theil. Er starb am 17. April 1778. Sein Bildniß ist von Bernigeroth in Kupfer gestochen. Seine Schriften:

Vergl. Memoria J. R. Kieslingii auct. G. C. Harlesio. Fol. Erlang. 1778. Erlangische gel. Anmerkungen 1778. S. 257--260. Acta histor. eccles. B. V. S. 198. Moser’s Lexikon der Theologen Th. I. Supplem. S. 462. und Th. II. S. 406. Bahrdt’s Kirchen- und Ketzer-Almanach S. 88. Saxii Onomast. literar. B. VII. S. 105. Hirsching’s hist. lit. Handbuch B. III. Abth. 2. S. 237--240. Fickenscher’s akad. Gelehrtengeschichte der Univ. Erlangen Abth. I. S. 73--88. Meusel’s Lexikon verst. Schriftst. B. VII. S. 12--20. Erdmann’s Biographie sämmtl. Pastoren zu Wittenberg 1801. S. 34. Rotermund’s Lexikon 1810 B. III. S. 330. Krafft’s Zustand von Erlangen S. 10. Bougine Handbuch der Lit. Gesch. Th. IV. S. 369. Ladvocat’s Handwörterbuch B. V. S. 1001.

  1. 1. Diss de pulchris Hebraeorum foeminis. Viteb. 4. 1729.
  2. 2. Diss. historico-theol. de ritibus sepulchralibus christianam fidem indicantibus. ib. 1736.
  3. 3. Diss theol. de vindiciis sapientiae, bonitatis, scientiae, justitiae, et potentiae divinae circa lapsum Adami, contra opiniones Leibnitii. ib. 1739.
  4. 4. Diss philol. de procuratore in vinea Domini. 4. Lips. 1740.
  5. 5. Progr. adit. de ingeniis lubricis a scholis philologorum arcendis. ib. eod.
  6. 6. Diss. philol. de Jesu sanctorum administro. ib. eod.
  7. 7. Commentatio philologico-theol. de Jesu Nazareno, ingratae patriae exulo. 4. ib. 1741.
  8. 8. Exercitationes theologico-historicae contra Joannis Chrysostomi Trombelii abbatis Bononiensis Dissertationem de cultu sanctorum. ib. 4. 1742.
  9. 9. Diss Anti-Trombelliana, sanctissimus Jacobus a superstitioso angelorum cultu vindicatus, ad effatum sacrum gen. 48. et J. C. Trombellio ad Diss. 5. modeste opposita. ib. 1743.
  10. 10. Exercitationes historico-theol. contra J. G. Trombelii Diss. de cultu sanctorum. ib. eod.
  11. 11. Commentatio theol. de Jesu melioris quietis sponsore, per Josuam futurae quietis nuncium excellenter expresso, potissimum ad effatum sacrum c. 4. ciusque comm. 8. et 9. Epist. ad Hebracos adornata. ib eod.
  12. 12. Diss. philol. hist. de nundatione sacra a D. Petro castigata, ad effatum sacrum 2. Petr. eiusque comm. 3. explicandum. ib. eod.
  13. 13. De stabili primitivae ecclesiae ope literarum communicatoriarum connubio. ib. 1744.
  14. 14. Epistola ad Raphaelem Episcopum Kioviensem, de religione Ruthenica, religioni lutheranae amica; adiecta Theoph. Prokopowicz Miscellaneis sacris, variis temporibus editis, nunc primum in unum collectis. 8. Uratislaviae 1745.
  15. 15. Commentatio hist. theol. de sicera in usu s. coenae non admittenda. 4. Lips. 1745.
  16. 16. De stabili primitivae ecclesiae ope litterarum communicatoriarum connubio liber singularis; in quo multa S. Scripturae, historiae eccles. Patrum, conciliorum, antiquitatumque sanctiorum documenta enucleantur, et novis illustrantur commentationibus, in duas partes divisus. ib. 4, 1746.
  17. 17. Exercitationes theologico-historicae, quibus D. J. Chr. Trombelii Dissertationes duae de cultu reliquiarum modeste diluuntur. ib. eod.
  18. 18. D. de divina Jesu ad Judaeos legatione ex mortis supplicio demonstrata. ib. eod.
  19. 19. Progr. aditiale de consessu divino ob funestum Achabi interitum instituto. ib. eod.
  20. 20. Diss. philol. de Judaeis ad salutarem zelotypiam provocatis. ib. eod.
  21. 21. Oratio secularis ob diem Lutheri emortualem habita de meritis M, Lutheri in ecclesiam christianam collatis. ib. eod.
  22. 22. D. de Xerophagia apud Judaeos et primitivos Christianos usitata. ib. eod.
  23. 23. Epistola I. qua de gestis Pauli III. Pontificis ad emendationem ecclesiae maxime spectantibus disserit, et sententiam suam Angelo Mariae Quirino S. R. E. Cardinali modeste exponit. ib. 4. 1747.
  24. 24. Epistola II. ad Quirinum, qua de gestis Pauli III. Pontificis cum Henrico VIII. Angliae rege agitur, et ejus emendatio ecclesiae Anglicanae suscepta defenditur. ib. eod.
  25. 25. Diss. philol. hist. de lacrimis vatum sacrorum inspirationis divinae testibus. ib. eod.
  26. 26. Diss. philologica de superstitioso Israelitarum sub quercubus cultu. ib. 1748.
  27. 27. De divinis Abrahami hospitibus. ib. eod.
  28. 28. De Judaeo extorri, veritatis contra semet ipsum teste. ib. eod.
  29. 29. De Massia instar saluberrimae plantae nascituro. 4. Lips. 1748.
  30. 30. Epistola III. ad Quirinum, de poena ignis, in tabulorum sacrarum versiones a Romanensibus constituta, in signi scripturae S. contemptus teste. 4. Jenae 1749.
  31. 31. Epistola IV. ad Quirinum de Contareno, purioris doctrinae de instificatione in conventu Ratisbonensi teste et confessore. ib. 1749.
  32. 32. De ecclesia veterum campestri, ad oracula sacra potissimum diluenda. ib. 1750.
  33. 33. Epistola V. ad Quirinum, qua Contareni fides ulterior vindicatur, et ad Cardinalis Epistolam respondetur. ib. 1751.
  34. 34. Historia Rehabeami, ex oraculis sacris Ecclesiast. 2. Reg. 1. 12. et 2. Chron. 10. obviis illustrata et commentationibus philologicis et historicis aucta. Jenae 1753.
  35. 35. Epistola VI. ad Quirinum, qua de fide Contareni et religione Lutherana Romanensibus ad eundem accessuris praestantia disseritur. 4. Lips. 1753. Auch Teutsch unter dem Titel: Sendschreiben an den Cardinal Quirini von der Fürtrefflichkeit der Lutherischen Religion. 4. Erlangen 1753.
  36. 36. Historia de usu symbolorum, potissimum Apostoli, Nicaeni, Constantinopolitani et Athanasiani, in sacris tam veterum quam recentiorum Christianorum publicis. 8. Lips. 1753.
  37. 37. Historia concertationis Graecorum Latinorumque de transsubstantiatione in sacrae Evcharistiae Sacramento. 4. ib. 1754.
  38. 38. Diss de Josia rege. ib eod.
  39. 39. De disciplina clericorum ex epistolis ecclesiasticis conspicua; liber singularis in II. partes divisus, quarum prior antiquioris ecclesiae circa clericos disciplinae, posterior recentioris ecclesiae institutis juxta jus Protestantium ecclesiasticum inservit. 8. Lips. et Norimb. 1760.
  40. 40. De legibus Mosaicis circa sacerdotes, vitio corporis laborantes, in ecclesia Christiana emendatis, liber singularis. Lips.
  41. 41. Progr. aditiale de Leontio Episcopo Antiocheno, doxologiae ecclesiasticae hoste. 4. Erlang. 1762.
  42. 42. Diss. theologico-historica pro loco, de ecclesia christiana in deserta profuga, qua duo oracula sacra Jes. 54. et Apoc. 12. obvia inter se comparantur et amice conciliantur. ib. eod.
  43. 43. Beweis der Wahrheit der Evangelisch Lutherischen Religion aus denen Kunstgriffen der Römisch katholischen Kirche, ihre Religion zu verbreiten. Leipz. 8. 1762.
  44. 44. Progr. de Jesu cum mundi luce comparato, eiusque divinitate inde profluente. 4. Erlang. 1762.
  45. 45. Gedächtnißpredigt auf Friedrich, Markgrafen zu Brandenburg. Fol. eb. 1763.
  46. 46. Progr. de glorioso Jesu, hostes suos pedibus conculcantis, et post mortem resurgentis victoria. ib. eod.
  47. 47. Historia concertationis Graecorum Latinorumque de esu sanquinis et carnis morticinae in re cibaria. ib. eod.
  48. 48. Progr. de strenis diabolicis a Christianis non faciendis. ib. 1754.
  49. 49. De translatione corporis Christi, contra Ramanenses. ib. 1765.
  50. 50. Epistolae Anti-Quirianae, ad Angelum Mariam Quirinum emissae et emendatae ecclesiae Lutheranae historiam spectantes, nunc collectae, revisae, et emendatae, notulis auctae et in hoc redactae syntagma. 4. Altenburg. 1765.
  51. 51. Richtige Verbindung der Mosaischen Alterthümer mit der Auslegung der Sendschreibens des H. Apostels Pauli an die Hebräer. Erster Theil. 4. Erlangen 1765.
  52. 52. Progr. de sobole stirpis regiae Davidicae gentium imperatoribus falso suspecta. ib. eod.
  53. 53. De fide resurrectionis Jesu Christi testimonio sensuum non amplius confirmanda, ad locum S. Ignatii Antiocheni. ib. 1766.
  54. 54. Historische Nachricht von der im J. 1712 in Erfurt entstandenen Religionsstreitigkeit (über 3 Kirchenlieder). 8. Coburg 1766.
  55. 55. Pr. de veritate humanae Christi naturae, angelorum visu confirmata. 8. Erlang. 1766.
  56. 56. De causis acceleratae Jesu Christi in cruce mortis, non mere humanis, sed potius divinis. 4. ib. 1767.
  57. 57. De veritate religionis christianae temporis, quo natus est Christus, circumstantia confirmata. ib. eod.
  58. 58. De memoria Paschatis, a Christianis gravissimas ob causas quotannis sancte recolenda. ib. 1768.
  59. 59. Pr. Singularia, quibus sanctissimi viri Elias propheta et Joannes Baptista Jesu Christi praeambulones, inter sese et comparantur et distinquuntur. Sectio I. ib. 1768. Sectio II. 1769.
  60. 60. Pr. ad Diss. inaug. Car. Frid. Bahrdt Prof. Erford. de via, qua concertationem de descensu Christi ad inferos componere voluit Dominus La Grave, difficili potius quam expedita. ib. 1769.
  61. 61. De gratia spiritus sancti ad modum largissimi fluminis se in fideles effundente, a falsa interpretatione vindicata. ib. eod.
  62. 62. Vollständige Sammlung erbaulicher Kanzelreden der berühmtesten Gottesgelehrten unserer Zeit, über die Sonn- und Festtags-Evangelien. Erster und 2ter Theil. Erlang. 4. 1769. 3ter Theil. eb. 1770.
  63. 63. Diss. historico-theologica de symbolo Nicaeno, in Concilio Antiocheno secundo adulterato, sed in Sardicensi instaurato. ib. 1770.
  64. 64. Fortsetzung von D. Val. Ernst Löschers Historia motuum zwischen den Evangelisch Lutherischen und Reformirten. Schwabach. 8. 1770.
  65. 65. Progr. de Jesu, progenies patris ad confirmandam eius Deitatem ab Ecclesiae Patribus appellato. 4. Erlang. 1770.
  66. 66. Vollständige Sammlung erbaulicher Kanzelreden der berühmtesten Gottesgelehrten unserer Zeit, über die ordentlichen Sonn- Fest- Apostel- und Feyertags Episteln des ganzen Jahres. Erster Theil. Erlang. 4. 1770. 2ter und 3ter Theil. eb. 1771. Enthalten auch mehrere Predigten von ihm selbst.
  67. 67. Progr. de ecclesia judaica in excidio imperii Babylonici exsultante. 4. ib. 1771.
  68. 68. De insanabili ecclesiae Romanae circa aquae transsubstantionem in sacrae Evcharistiae scepticismo, contra Paulum Aresium Episcopum. 4. Suobaci 1772.
  69. 69. Pr. de divinitate Spiritus S. ex conceptione Jesu Christi filii Dei in Maria demonstrata. 4. Erlang. 1772.
  70. 70. Predigt von der wichtigen Pflicht des Christen, allen tödtlich verunglückten Personen schleunig hilfreiche Hand zu leisten. 4. Schwabach 1773.
  71. [[Literatur::71. Progr. Verus sensus, quo Jesus Deo Patri et hominibus dicitur όμο[xxxxx]σιος. Erlang. 1773.| ]]71. Progr. Verus sensus, quo Jesus Deo Patri et hominibus dicitur όμο[xxxxx]σιος. Erlang. 1773.
  72. 72. Kurze Anweisung zu einer erbaulichen Lehrart auf der Kanzel, wie sie bey Vorlesungen zu gebrauchen. 8. Schwabach und Leipzig 1773.
  73. 73. Progr. de baptismo aquae externo, ob baptismum Spiritus sancti internum a Christianis non omittendo, contra Socinianos. Erlang. 1774.
  74. 74. Sittenlehre für die Christen, welche nicht Gelehrte sind. 8. Schwabach 1775.
  75. 75. Progr. Antiquioris Ecclesiae Christiani haeretici, contra immaculatam Mariae virginis conceptionem testes. Erlang. 1775.
  76. 76. Das Lehrgebäude der Wiedertäufer, nach den Grundsätzen des M. Czechowitz, zur Vertheidigung der Kindertaufe. 8. Reval bey Meyer 1776.
  77. 77. Progr. de dulci demortuorum sub glareis torrentis quiete, ad explicandum difficile effatum Job. 21, 33. Erlangae 1776.
  78. 78. Predigt bey Einrichtung der Armen- Schul- und Erziehungsanstalten zu Erlangen. eb. 1776.
  79. 79. Progr. de areis mortuorum. ib. 1777.
  80. 80. Commentatio de peregrinarum linquarum in re litteraria usu, culturae linquae latinae maxime noxio; in Actis Societatis lat. Jenensis 1752. Vol. 1.
  81. 81. Epistola ad Jo. Jac. Breitinger, de Samosatenicis Neotericis in articulo I. Augustanae confessionis castigatis, hoc nomine intelligendos esse Ludov. Hetzerum et Jo. Campanum; in Museo Helvetico Turici. 1752. B. 6.
  82. 82. De summo gentis Judaicae excidio sub solis occasu significato, ad dict. Jerem. 15; in Miscellan. Lipsiens. novis ad increm. scient. 1752. Vol. 8. obs. 1. S. 565--575.
  83. 83. De formatione hominis instar casei coagulati; ib. Obs. 2. S. 575--586.
  84. 84. Commentatio ad effata Joh. 8, 12. Phil. 2, 15. ib. 1752. Vol. 9. obs. 2. S. 32--45.
  85. 85. De Deo instar leonis ossa hominis conterrente; ib. 1753. Vol. 9. S. 789--798.
  86. 86. De consuetudine gentilium, manibus extensis precandi, et oscula ad sidera proiiciendi; ib. S. 595--611.
  87. 87. Nachricht, was 1712 zwischen dem Rath in Erfurth, und D. Johann Kiesling, wegen des Liedes: O Herre Gott, dein göttlich Wort, vorgegangen ist; in den neuen Beyträgen von alten und neuen theol. Sachen 1752. St. I.
  88. 88. Trauerrede und Gedächtnißpredigt auf Is. Dan. Buirette von Oehlefeld; in den Funeralien 1767. S. 1--56.
  89. 89. Vorreden zu einigen, von Andern herausgegebenen, Werken.
Vorheriger
Vorheriger
Eintrag
Seite 280 Seite 281 Seite 282 Seite 283 Seite 284 Seite 285 Nächster
Nächster
Eintrag