Wolfgang Adam Schöpf (GND 129690120)

Aus Personenlexika
Wechseln zu: Navigation, Suche


Daten
Nachname Schöpf
Vorname Wolfgang Adam
GND 129690120
( DNB )
Wirkungsgebiet Wissenschaft


Wolfgang Adam Schöpf in der BSB

SCHÖPF (Wolfgang Adam) Doktor der Rechte; am 23. Sept. 1679 zu Schweinfurt (nun zum Untermainkreis gehörig) gebohren. Seine Eltern Wolfgang Adam Schöpf Bürgermeister, und Anna Sophia gebohrne Gredner, sorgten sehr zweckmäßig für seine Erziehung. Nach absolvirten Gymnasial u. philosophischen Studien widmete er sich seit 1698 in Tübingen der Jurisprudenz, wurde 1703 derselben Doktor, und herzoglich Würtembergischer Rath. Er übte sich hierauf in der Praxis bei verschiedenen Gerichtsstellen, auch bei den höchsten Reichsgerichten zu Wien und Wezlar, und hielt nach seiner Zurückkunft in Tübingen als Privatdocent Vorlesungen, während dem er verschiedene Rechtsgutachten bearbeitete. Im J. 1713 wurde er Würtembergischer Hofgerichtsassessor, und zugleich ausserordentlicher Professor der Rechte an der Universität zu Tübingen, 1718 ordentl. Professor, dann 1727 Beisitzer Collegii illustris, und erster Beisitzer des Hofgerichts. Im J. 1746 ward er erster Professor der Rechte, und Senior der Juristenfakultät. Er hätte als geheimer Rath nach Stuttgart kommen sollen, und wurde zu einer Reichskammergerichts Assessorsstelle in Wezlar präsentirt; allein er blieb in Tübingen, und starb am 21. Mai 1770. Er war ein geschickter und erfahrner Mann, der im Civil- u. Criminalrecht, und in den Würtembergischen Landesrechten sehr viele Kentnisse besaß. Schriften:

Vergl. Programma funebre in W. A. Schöpfii obitum Fol. Tübing. 1770. Moser’s erläutertes Würtemberg. Th. II. S. 183. Moser’s Lexikon der jetztleb. Rechtsgelehrten 2te Ausg. S. 237--239. Universal Lexikon aller Wissensch. Th. 35. S. 855--857. Zeller’s ausführl. Merkwürdigk. der Univers. Tübingen S. 460. Weidlich’s Gesch. der jetztlebend. Rechtsgel. Th. II. S. 451--457. Weidlich’s zuverläß. Nachrichten von jetztleb. Rechtsgelehrten. Th. I. S. 175--185. Weidlich’s Lexikon aller jetztleb. Rechtsgel. S. 159. Böck’s Gesch. d. Univ. zu Tübingen. S. 155. Hirsching’s hist. lit. Handbuch fortges. von Ernesti B. XI. Abth. 2. S. 47. Meusel’s Lexikon verst. Schriftst. B. XII. S. 370--373. Ladvocat’s Handwörterbuch B. VI. S. 1863. Bougine Handbuch B. IV. S. 691.

  1. 1. Diss. inaug. de assignatione nominis. 4. Tibingae 1703.
  2. 2. D. de servitatum praescriptione extinctiva. ib. 1716. Nova edit. 1745.
  3. 3. Biga decadum thesium ex jure civili, feudali et publico. ib. 1718.
  4. 4. D. de bonis vitalitiis Sueviae, Germanice: Fall und Schlupflehen. 4. ib. 1718. 2 Auflagen. Editio tertia 1747.
  5. 5. Decas thesium et differentiarum juris communis et Würtembergici. 4. Tüb. 1719. 1729. 1733.
  6. 6. Tractatus de processu summi Appellationum Tribunalis Ducatus Würtembergici, quod Tubingae est. 4. Stuttgardiae 1720. Editio longe auctior et emendatior. 8. ib. 1748.
  7. 7. Diss. de arbitris necessariis, cumprimis aestraegis conventionalibus ac testamentariis, Germanice: Gewillkührten Stamm u. Erbaustragsrichtern. 4. Tübing. 1724.
  8. 8. Selectae dicisiones seu resolutiones Tubingenses. Tomus I. ibid. 4. 1726. Tomus II. ib. 1730.
  9. 9. Diss. de processu in contumaciam in genere. ib. 1727.
  10. 10. De processu criminali caute instituendo, abbreviando et finiendo. ib. 1729.
  11. 11. De processu in contumaciam in causis ecclesiasticis, cumprimis in processu desertionis. ib. 1731.
  12. 12. De processu unilaterali ex qualitate causae. ib. 1732.
  13. 13. De probatione contra inventarium. ib. eod.
  14. 14. De jure praeclusionis creditorum a judicio concursus ib. eod.
  15. 15. De processu in contumaciam in causis criminalibus ib. 1733.
  16. 16. De confessione qualificata. 4. ib. 1735.
  17. 17. De remissione collationis, germanice: Vom Elterlichen Nachlas der Erbsgleichstellung unter Kindern. ib. 1736.
  18. 18. Diss. de infanticidio praesumto. 4. Tübing. 1737.
  19. 19. Decas quaestionum circa materiam juris retractus. ib. eod.
  20. 20. De concursu delictorum, eiusque effectu quoad poenam. ib. 1738.
  21. 21. De bonis Universitatum, quae germanice vocantur Allmanden. 4. ib. 1740.
  22. 22. Diss. de dolo et vi tertii ac effectibus eorum. ib. 1741.
  23. 23. Collectiones novae Consiliorum ac Responsorum iuridicorum Tubingensium. Volumen VIII. continens W. A. Schöpfii Consilia selectissima. Fol. Tübing. 1741. Volumen IX. Fol. Ulmae 1755.
  24. 24. Sm. Stryk et W. A. Schöpf Consilia Halens. et Tübing. conj. edita. Fol. Ulmae. 1753.
  25. 25. Diss. de retractu territoriali communi, jure perpetuae reluitionis et alienatione necessaria, cui modis cumprimis Würtembergici reuniendi bona incorporata, a forensibus possessa. 4. Tübing. 1742.
  26. 26. De restitutionis restitutione in integrum. ib. 1743.
  27. 27. De alimentatione uxorum. 4. ib. eod.
  28. 28. De admixtione profanae causae in dispositione suprema ad pias causas. ib. eod.
  29. 29. De jure retractus censualis, germanice Zinslosungsgerechtigkeit. 4. ib. 1744.
  30. 30. Decas casuum de reviviscentia jurium. ib. 1746.
  31. 31. De eo, quod iustum est circa luem pecorum. ib. 1747.
  32. 32. Tractatio de processu unilaterali, cumprimis contumaciali: Vom einseitigen u. vorzüglich Ungehorsamsproceß. Ex genuinis principiis adornata, et omnibus in foro versantibus utilis atque necessaria. 4. ibid. 1748. Eine Sammlung fünf vorher einzeln erschienener Disputationen, vermehrt mit einer Abhandlung. De modis puniendi contumaciam et effectibus specialibus contumaciae et inobedientiae. [1]
  33. 33. Diss. de retractu territoriali, germanice Marklosung. ib. eod.
  34. 34. Diss. de eo, quod iustum est circa oblationem atque depositionem pretii in retractu, germanice: Von Anerbietung u. Hinterlegung des Kaufschillings in Losungen. ib. eod.
  35. 35. De hereditatis additione cum beneficio legis et inventarii, cumprimis inter personas Imp. Rom. Germ. illustres. 4. ib. 1750.
  36. 36. De concursu creditorum particulari. 4. ib. 1753.
  37. 37. De legato universali, aere alieno gravato. ib. eod.
  38. 38. De Decimis. ib. 1755.
  39. 39. De retractu conventionali et testamentario. ib. 1758.
  40. 40. De proedria iuris feudalis Longobardici prae Alemanico, praecipue in obligatione filii successoris feudalis ad solvendum aes alienum conspicua. 4. ib. 1762.
Vorheriger
Vorheriger
Eintrag
Seite 112 Seite 113 Seite 114 Nächster
Nächster
Eintrag


Fußnoten

  1. s. Gött. gel. Z. 1748. St. 75.