Johann Sebastian Arzberger (GND 116353805)

Aus Personenlexika
Wechseln zu: Navigation, Suche


Daten
Nachname Arzberger
Vorname Johann Sebastian
GND 116353805
( DNB )
Wirkungsgebiet Religion, Wissenschaft


Johann Sebastian Arzberger in der BSB

ARZBERGER (Johann Sebastian) Rektor zu Culmbach im Baireuthischen. Er ward am 18. Jäner 1689 zu Ipsheim im Baireuthischen, wo sein Vater Pastor war, gebohren. In seinem 10ten Lebensjahre kam er an das Gymnasium zu Heilsbronn, und 1708 an die Universität Wittenberg, wo er Philosophie, Theologie, Beredsamkeit und Geschichte studirte, und 1712 die philosophische Doktorswürde erhielt, worauf er in Nürnberg eine Hofmeistersstelle übernahm. Im J. 1723 kam er als Rektor nach Mönchberg, wo er sich mit Eifer angelegen seyn ließ, die Schule in Flor zu bringen. Im J. 1725 erhielt er das Conrektorat zu Hof, und 1733 wieder das Rektorat zu Mönchberg, von wo er 1737 als Conrektor an das Lyceum nach Culmbach versetzt wurde, und daselbst 1746 das Rektorat erhielt. Er war ein sehr ehrlicher und rechtlicher Mann, und in seinem Beruf ganz unermüdet thätig. Nur besaß er zu wenige gründliche gelehrte Kenntniße für einen Lehrer der höhern Klassen, und behalf sich mehr mit dem blossen Hersagen und beständigen Repetiren der grammatischen Regeln, als mit dem Geist der alten Sprachen. Dieser Mangel an Kenntnißen und diese Liebe zum Wiederholen waren nicht allein bei seinem Unterrichte, sondern auch in seinen Schriften sichtbar, in welchen er sich oft selbst ausschrieb, bis zum Eckel immer wiederholte, und seine Armuth an Materie und Ausdruck hervorblicken ließ. Er starb am 9. März 1763. Schriften:

Vergl. Fickenscher’s gelehrtes Baireuth. B. I. S. 40--46. Meusel’s Lexikon verstorbn. Schriftsteller. Bd. I. S. 113--115. Heerwagen’s Culmb. Schulwesen. S. 95.

  1. 1. Progr. de magno Beneficio, quod Deus per repurgatam religionem per Lutherum nobis tribuit. 4. Curiae. 1726.
  2. 2. Memoria mutationis, quod Lutherus contra Papatam se erigeret, mente religiosa esse recolendam. 4. ib. 1727.
  3. 3. Romanis dies natales singulari religione celebrare solitos fuisse. ib. 1728.
  4. 4. Pr. super proverbio; sine doctrina vita est quasi mortis imago. ib. 1729.
  5. 5. De libris scholasticis et auctoribus classicis, qui ab a. 1734 in schola Monachomontana tractari coeperunt. Fol. ib. 1734.
  6. 6. In humanis rebus divinam providentiam ludere. ib. eod.
  7. 7. De bellis. 4. ib. 1735.
  8. 8. De ortu, studiis, moribus ac vita Friderici Wilhelmi Stübneri facultatis philosophicae Lipsiensis assessoris. Fol. ib. 1736.
  9. 9. De diversa festi magorum denominatione et celebratione. ib. 4. 1737.
  10. 10. De diligentiae laborisque debito laudis testimonio. ib. eod.
  11. 11. De optima docendi methodo. Culmbaci. 1737.
  12. 12. De fortunae effigie, quam romanorum principes in curriculo asservare et ad successores transmittere solebant. 4. Baruthi. 1738.
  13. 13. De infinitis utilitatibus, quae per status, qui ab imperando nomen habent, tanquam per canalem quendam omne genus hominum longe lateque diffunduntur. ib. 1742.
  14. 14. De principe bono publico nato. ibid. 1743.
  15. 15. De recta liberorum in scholis educatione. ib. 1745.
  16. 16. Natalitia Friderici M. B. versibus heroicis. Fol. Culmb. 1747.
  17. 17. De sapientiae studio. ib. 1748.
  18. 18. De crucis supplicio, doloribusque, quos perpessus est Christus. ib. 1749.
  19. 19. De fatis scholarum. ib. eod.
  20. 20. De vera cladis illius, quae ex infelicibus tam multorum discipulorum in studiis progressibus, in omnem rempublicam redundent, origine. 4. ibid. 1750.
  21. 21. De pace. ib. 1750.
  22. 22. Continuatio de origine cladis. ib. 1751.
  23. 23. Tempus, perpessioni Christi sacrum, universae Christianorum genti terrorem incutere, eam autem resurrectione e mortuis erigi, qua tanta beneficia in genus humanum redundarunt. ib. Fol. 1752.
  24. 24. De mense Maio. ib. eod.
  25. 25. Pr. ad actum valedictorium stilo lapidari exaratum. ib.
  26. 26. De pietate, observantia, votorumque multitudine et sanctitate, quam vindicant sibi dies, qui primitus principes eosque bonos commendarunt terris. ibid. Fol. 1753.
  27. 27. De gloria, ceu praemio et oramento virtutis. 4. ib. 1754.
  28. 28. De pomparum solemnitatibus festivitatibusve varii generis, quibus potissimum dies natales principum bonorum consecrarunt maiores nostri, romani imprimis. 4. ib. eod.
  29. 29. Pr. ad act. valed. stilo lapidari. ib. 1755.
  30. 30. De eo, quod plurimum valet in virtute bellica. ib eod.
  31. 31. Pr. ad act. val. stilo lap. ib eod.
  32. 32. Pr. in memoriam pacis religiosae Augustae Vindelicorum stilo lapidari. ib. eod.
  33. 33. Super Ovidii loco: crescit laudata virtus et immensum gloria calcar habet. ib. 1756.
  34. 34. Pr. stilo lap. ib. eod.
  35. 35. De quaestione causae, quid sit, quod permultae. scholae minus convalescant, eae etiam, quae quondam fuerunt florentissimae, deflorescant. 4. ib. eod.
  36. 36. Pr. in psalm. 50. 14. ib. eod.
  37. 37. De mirandis regenerationis effectibus. ib. 1757.
  38. 38. De causis externis, cur nostro aevo scholae cadant. ib. eod.
  39. 39. De virtutibus quibusdam, quae hominem christianum nobilitant. ib. eod.
  40. 40. De vera sapientiae indole ac notione. ib. Fol. 1758.
  41. 41. De immensa Dei misericordia, quae musas Culmbacenses a temporum illorum injuriis bellicis defendit. 4. ib. 1759.
  42. 42. De fabulosa tradendi scientias veritatesque insinuandi lectoribus, priscis romanis pariter atque graecis usurpata olim ratione. ib. eod.
  43. 43. De oloquentiae praestatione et laude. ib. eod.
  44. 44. De consuetudine veterum poetarum et oratorum, carmina sua atque orationes per solennes quasdam formulas inchoandi. ib. 1760.
  45. 45. Progr. de dicto Nili episcopi olim Constantinopolitani etc. ib. eod.
  46. 46. De belli natura, causis, apparatu, conditionibus tristibusque effectibus. ib. 1761.
  47. 47. De bellis licitis. ib. eod.
  48. 48. De bellandi causis. ib. eod.
  49. 49. De natalium principalium inprimis memoria, quam temporum omnium gentes, quibus morum cultura humanitatis induit habitum, summa religione recoluerunt. ib. 1762.
  50. 50. Progr. stilo lapidari. ib. eod.
Vorheriger
Vorheriger
Eintrag
Seite 26 Seite 27 Seite 28 Nächster
Nächster
Eintrag